چهار حادثه بزرگ سیاسی زمان شاه فقید بر سرنوشت ملت ما داغی نازدودنی نهادند. بیست و هشت مرداد سی و دو و سقوط دکتر مصدق، پانزده خرداد چهل ودو و ظهورآیت ایتالله خمینی، نوزده بهمن چهل و نه ماجرای سیاهکل و اغاز حنبش مسلحانه و بالاخره بیست و نه بهمن پنجاه و دو و داستان گروگان گیری ولیعهد و “دادگاه دانشیان و گلسرخی”، آغازی بر پایان سلطنت. تقدیر چنین اراده کرده بود که زندگی من با این پرونده پیوندی بس غریب داشته باشد. این گفتگو روایت من از ان ماجراو این پیوند است.
من در جستجوی پاسخ به این سوالم که چه عامل مشترکی در روح ملی ما باعث میشود نویسندگان و شاعران و فیلسوفان و روزنامه نگاران و هنرمندان و اساتید دانشگاه، نخبگان فکری و فرهنگی یک ملت همراه و در کنار بچه های در اعماق مولوی و میدان غار و هیات عزاداران مقیم تهران و صنف طّباخ و کلّه پز … در چنین روز هائی همه با هم به استقبال پیرمردی روحانی و عمامه به سر بروند که اکثریت امی و عامی مردم عکس او را در کره ماه می بینند و اقلیت نخبگان و فرهیختگان به سیمای ناجی؟ پیرمردی با سیمای روحانی که تمام دانش او از انسان و جامعه و
ادامه مطلب »