Egbert Dommering's kunstblog
Het werk van Lebohang Kganye (Johannesburg 1990) is tot 21 mei te zien in FOAM, omdat zij in 2022 de Paul Huf Award won, de meest recente prijs in de indrukwekkende reeks die ze al eerder ontving.
Kganye vertelt met haar foto installaties een Zuid-Afrikaanse en een persoonlijke geschiedenis. Dat haar persoonlijke geschiedenis een belangrijke rol speelt in haar fotowerk blijkt uit de titel van de tentoonstelling: ‘Haufi nyana?’ dat in het Zuidafrikaanse dialect dat haar moederstaal is (Sesotho) betekent ‘Te dichtbij?’. M.a.w. komt zij met haar werk te dichtbij? Ik denk het niet, want ze vervreemdt de afbeeldingen van haar eigen geschiedenis voortdurend in een waas van herinneringen en voorstellingsvor
Zij is niet als fotograaf begonnen, maar is vanuit haar taal- en literatuurstudie tot de fotografie gekomen, bij uitstek een herinneringsinstrument. Zo begon zij op een zeker moment foto’s van haar eigen leven te maken en dat van het gezin waar ze uit kwam: haar zuster, moeder en grootmoeder. Ze deed al meteen iets geks met die foto’s. Ze verdubbelt ze: zij fotografeert zichzelf of haar zuster maar laat die momentopname versmelten met een eerder (of later) beeld van hen of met dat van hun moeder of grootmoe
Egbert Dommering's kunstblog