Diana Ozon
Na 35 jaar rust en ruimte zoeken in Portugal ga ik dit jaar voor het eerst een andere kant op. Naar Kroatië. Kom begin november terug voor de eerste berichten.
Zone 5300 gaf in elk nummer de gelegenheid te kruipen in de huid van iemand die hem of haar intrigeert. In 2001 (of 2002, ik weet het niet meer) kroop ik in de huid van de mannetjes die bij werkzaamheden staan te kijken.
Je pompt je banden op en je gaat. Je weet nog niet waarheen. Soms schijnt de zon op je kale kop. Soms waait de wind door je achterovergekamde haar. Soms regen je in je beige regenjas zeiknat en soms doe je je fluorescerende ski-jack uit van het zweet. Maar je gaat. Je hebt een glimmende donkerblauwe fiets, met strakke blinkende spaken. Een zwarte, met oogverblindende velgen. Een metallicblauwe met oude fietstassen, met daarin een pakje brood, een appel en een zakmes. Het licht dat werkt, de snelbinders zijn
Diana Ozon