Een vriend, die zich ooit met hart en ziel op vertalingen van Tom Waits liederen had gestort, vierde zijn 60ste verjaardag. Ik wilde hem een cadeau geven en besloot het schier onvertaalbare Tom Waits-lied 16 Shells from a Thirty-Ought Six voor hem op te nemen en in een keer door ook maar live voor hem te komen spelen. Dat moest van zijn geliefde, die het verjaardagsfeest organiseerde, als een verrassings act kunnen plaatsvinden, dus diende ik een logistiek sluitend plan te hebben om vanuit het spreekwoordel
Ik vroeg Mischa Porte of ie ook een drumstel had waarmee je kon lopen. Het antwoord was ‘maar natuurlijk’. Gerco Aerts is zo groot en sterk dat ie met een contrabas kan eten, slapen en midgetgolfen tegelijk. Alan McLachlan koos voor een mandoline. Ik nam een gitaar en stembanden mee.
We verschenen als een vierkoppig duveltje uit een doosje voor de neus van de jubilaris, speelden het lied en hadden een blast van de heerlijkste soort.