niemal zupełnie zapomina się o najważniejszej: o zagubieniu prawdy o człowieku i otaczającej go rzeczywistości. Czas zatem przywrócić Prawdzie właściwe miejsce w kulturze. Prawdzie, której poszukiwaniem od ponad 2500 lat zajmowali się filozofowie. We współczesnym świecie – naznaczonym pluralizmem filozofii – należy jednak postawić pytanie: jaka filozofia zdolna jest ustawić ster prawdy tak, byśmy żeglowali ku pełni człowieczeństwa? Są przecież i takie filozofie, które tego steru nie dostrzegają lub nie uzna
nie ma prawa poddawać się obowiązującej modzie intelektualnej. Wręcz przeciwnie – musi przypominać, że kultura bez prawdy jest kulturą bez fundamentu , zaś prawda to jedyny ster zdolny zapewnić właściwy kierunek rozwojowi kultury. Wierni tym tezom byli Mistrzowie, którzy po II wojnie światowej tworzyli Lubelską Szkołę Filozoficzną. Chcemy pokazać „nieprzemijającą nowość” ich filozofii i z jej pomocą zmierzyć się z problemami, przed którymi stawia nas dzisiejszy świat.
LUBELSKA SZKOŁA FILOZOFICZNA – określenie sposobu uprawiania filozofii realistycznej (klasycznej), wypracowanego w latach 50. XX w. przez grupę filozofów KUL, charakteryzującego się realizmem poznawczym (przedmiotem poznania jest realnie istniejący byt), maksymalizmem (podejmowanie wszystkich egzystencjalnie doniosłych zagadnień), autonomią metodologiczną (wobec nauk przyrodniczo-matematycznych oraz teologii), transcendetalizmem twierdzeń (twierdzenia odnoszą się do całej rzeczywistości), jednością metodolo